9/24/2014

TR-3B en de Belgische UFO-golf

Vooruitblik op de actie in Boek 1 van De Maier-Files

Raar hoe kleine dingetjes herinneringen aan héél lang geleden kunnen opwekken. Zo bijvoorbeeld die twee zinnetjes die Dorn deze morgen las in het boek “Dark Star” van Henry Stevens (zeer interessant trouwens, zij het iets te technisch):

“Als dit de technologie was die de regering Reagan ontving, zou die volstaan als, tijdelijke, verklaring voor het verschijnen van vliegende driehoeken boven België in de paar jaren nadat de “betaling” plaatsvond. Trouwens, na het verschijnen in België werd deze nieuwe vorm de predominante UFO-vorm tot en met vandaag”.

We zeiden al dat we geen “believers” zijn wat UFO’s betreft en dachten bij die periode (eind jaren 1980 – begin jaren 1990) en driehoekige vliegende voorwerpen dus meteen aan de F-117 Nighthawk van Lockheed (Martin). Die eerste stealth-bommenwerper werd immers geproduceerd vanaf 1982 tot 1992 en werden pas vanaf 2008 geleidelijk afgevoerd en opgeslagen om eventueel, als de Amerikaanse Senaat oordeelt dat zulks nodig is, weer ingezet te worden (Van de B-2 Spirit van Northrop, een ander stealth-vliegtuig dat min of meer driehoekig is, werd pas in 1993 het eerste exemplaar afgeleverd op Whiteman AFB in Missouri, en het werd pas operationeel in 1997.).

Dorn dook dus het internet in, maar herinnerde zich opeens ook wat hij gezien had op een nacht in april 1990: zo’n F-117 Nighthawk die volkomen geluidloos boven de polders in de buurt van Diksmuide (West-Vlaanderen) hing. En dat … bleek niet mogelijk.

Dorn herinnerde het zich zo: “Ik was destijds bezig met lange-afstandswandelen, net zoals mijn vader, en was ergens in april op een vrijdagavond begonnen aan een wandeltocht van 100 kilometer in de streek van Koekelare (nabij Diksmuide). Geen idee meer om welk uur het precies gebeurde, maar op een zeker moment kregen we beiden, mijn vader en ik, links van ons, boven de polders rond Diksmuide een vrij grote donkere driehoekige vorm in de gaten met geelwitte lichten in de hoeken en een rood licht centraal daartussen. We grapten nog dat het een UFO was omdat het ding stil hing en absoluut geen lawaai maakte, maar concludeerden dat het een ‘stealth’ moest zijn – want daar hadden we wel over gehoord -, ook toen dat ding in letterlijk één tel weer verdween”.

Gedurende meer dan 24 jaar had Dorn niet meer aan dat incident gedacht. Toen hij echter op ging zoeken wat de eigenschappen van de F-117 zijn, ontdekte hij dat ter plaatse blijven hangen er geen was (de F-117 werd al onstabiel bij lage snelheden), net zomin als vanuit zo’n toestand binnen een tel verdwijnen, laat staan dat volkomen geluidloos doen (zowel het zweven als het vliegen). Sterker nog: het intikken van de zoekwoorden “F-117” en “Belgium” gaf als onmiddellijk resultaat … een verhaal over een Belgische UFO-golf.

Die UFO-golf startte in november 1989 en eindigde in april 1990, de waargenomen UFO wordt doorgaans gewoon aangeduid als “zwarte driehoek”, maar in kringen van “conspiracy theorists” wordt hij TR-3B genoemd. We weten weinig van technologie, dus gaan we u niet vervelen met uitleg die we zelf niet verstaan, maar “experten” schrijven dat het om een geheim Amerikaans project zou gaan, een product van het zogenaamde Aurora-project.

Ook over dat laatste weten we niets, maar we kunnen wél zeggen dat de waarnemingen tussen november 1989 en april 1990 van méér dan standaard kaliber waren. Al op 29 november behoorden onder andere drie politieteams tot degenen die de UFO’s zagen en iedereen zag exact hetzelfde: een laag vliegend, groot object, geluidloos, driehoekig van vorm, met lichten eronder. In de nacht van 30 op 31 maart 1990 kwamen de UFO’s zelfs op de radar terecht en werden ze achterna gezeten door twee F-16’s van de Belgische luchtmacht. Het Control Reporting Center in Glons ontving rond 23.00 uur berichten over de bizarre constellatie van lichten en zond er de gendarmerie van Waver op uit om de melding te bevestigen. Rond 23.30 uur deed die gendarmerie dat inderdaad en kreeg Glons CRC de UFO’s op de radar. Het Air Traffic Control Centre in Semmerzake (Oost-Vlaanderen) bevestigde de radarwaarneming, waarna Glons CRC kort voor middernacht twee F-16’s liet opstijgen vanuit Beauvechain. Die F-16’s probeerden in het volgende uur tot negen keer toe de UFO’s te onderscheppen en slaagden er drie keer in een “radar lock” op de tuigen te krijgen, maar de UFO’s veranderden zó snel van positie dat die “lock” iedere keer verbroken was. Tijdens de eerste “lock” ging het doelwit van 240 km/uur naar 1770 km/uur en van 2700 naar 1500 meter hoogte en vervolgens naar 3350 meter en dan tot bijna grondniveau, waarbij die eerste daling minder dan twee seconden kostte. Dezelfde soort manoeuvres werden uitgevoerd bij de volgende “locks”. De F-16-piloten kregen op geen enkel moment visueel contact met de doelwitten, er was geen doorbreken van de geluidsmuur te horen en de waargenomen snelheidswisselingen zouden aan menselijke piloten naar verluidt het leven gekost hebben.

Het was een tijd waarin nog niemand met een gsm, laat staan een smartphone, rondliep, en foto-apparatuur die geschikt was voor nachtelijke opnames was ook al niet wijd verspreid. De ene foto die gemaakt werd in april 1990 bleek dan ook een “hoax”. Dat was ook het geval voor de waarnemingen lieten beroeps-sceptici later weten: massahysterie ten gevolge van wat de media schreven, waarschijnlijk helikopters die “geen geluid” leken te maken omdat de getuigen dat niet konden horen vanwege het motorgeluid van hun auto of sterke wind.

Wel, Pat heeft tot zijn spijt nooit een UFO gezien, maar Dorn dus wel. Destijds kwam er bij hem thuis slechts één wekelijkse, lokale krant in de bus waarin nog nooit wat verschenen was over eerdere UFO-waarnemingen, hij en zijn vader zaten niét in een auto toen ze de UFO zagen (ze waren op wandel) en het was een zo goed als windstille avond in de polders. Dat Dorn destijds niet het slachtoffer was van massahysterie wordt overigens bewezen door het feit dat hij zich pas vandaag realiseerde dat hij toen een UFO heeft gezien …

Tussen haakjes: dat was ook de enige UFO die Dorn ooit zag. Wie er méér wil zien, kan dat in Boek 1 van De Maier-Files. Wie daarop niet wil wachten, kan alvast de gratis prequel lezen. Geen UFO’s daarin, maar wel een spannend verhaal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten